بررسی وضعیت فقر مطلق در ایران در سال های برنامه اول تا چهارم توسعه

چکیده

(صحت مطالب مقاله بر عهده نویسنده است و بیانگر دیدگاه موسسه خیریه نیک گستر وصال نیست)
اولین قدم در مسیر مبارزه با فقر و محرومیت، آگاهی از وضعیت فقر است. با در نظر گرفتن این موضوع در مطالعه حاضر، بااستفادهازآمارهزینهودرآمدخانوار،بهاندازه گیری وضعیت فقر در مناطق شهری و روستایی ایران طی سال های ۸۸-۱۳۶۸ پرداخته شده است. بدین منظور پس از ارایه تعریف های فقر و معرفی انواع آن و مروری بر مطالعات انجام شده، به مقولات اندازه گیری خط فقر و محاسبه میزان فقر و نیز معرفی روش های به کار رفته در این مطالعه پرداخته می‌شود. برای به دست آوردن خط فقر مطلق کل، خط فقر مطلق غذایی بر اساس رویکرد حداقل نیازهای اساسی محاسبه و حداقل نیازهای غیرغذایی به آن اضافه شده است. نتایجحاصلهدلالتبرآن داردکه: § برنامه‌های فقرزدایی پس ازجنگ، در کاهش‌فقر مناطق شهری نسبت مناطق‌وستایی، موفقیت بیشتری داشته‌اند، § میزان خطوط فقر مطلق در مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی بوده است، § میزان فقر مطلق و همچنین شکاف فقر مطلق در مناطق روستایی بالاتر از مناطق شهری بوده است