ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻫﺴﺘﯽ؛
ﻭ ﺟﺎﯼ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻋﺮﻭﺳﮏ ﻫﺎﯾﺖ؛
ﻣﺮﮒ ﭘﺪﺭ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼ…!!!
ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻫﺴﺘﯽ؛
ﻭ ﺟﺎﯼ ﺍﺳﺐ ﭼﻮﺑﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯼ…!!!
ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻕ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺖ ﺟﺮﺍﺕ ﮔﺮﯾﻪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ…
ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﯾﺘﯿﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ…
ﮐﺎﺵ ﺩﻫﺎﻥ ﻧﺴﻞ ﻣﺮﺍ ﮔﻞ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ؛
ﺷﺎﯾﺪ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻫﺎ ﺑﺮﺳﺪ…
ﺑﺒﺨﺶ ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ؛
ﻭﻗﺘﯽ ﻭﻟﻨﺘﺎﯾﻨﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯿﮑﻨﯽ…
ﻫﯽ ﺩﺧﺘﺮ…
ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺣﺎﺷﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ..
ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺧﻮﻥ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ…!!!
نويسنده :شاه احساسات
Views: 77
