از خوبی های شهید دکتر مصطفی چمران زیاد شنیدیم، اما توی تمام خوبیهاش یه خوبی خیلی به چشم

می اومد.
کلا این ویژگی مصطفی خیلی نمایان و بارز بود. انگار این خصوصیت رو به طور ویژه از مولاش امیر المومنین علی، علیه السلام به ارث برده، اونم اینکه مصطفی به شدت یتیم نواز بود.
توی لبنان هم رفته بود توی مؤسسه ی بچه یتیم ها و با چهارصد تا یتیم زندگی می کرد. مثل پدر بود براشون …
همسرش میگه: لبنانی ها رسم دارند اولین عید بعد از ازدواج رو دور هم جمع میشن.
اما مصطفی اولین عید زندگی مشترکمون رو توی موسسه پیش بچه یتیم ها موند.
ازش پرسیدم: چرا نیومدی خونه پدرم؟
مصطفی گفت: الان عید است ، بعضی از بچه ها که دائی ، عمه و … دارند با اونا رفتند تعطیلات عید، اما بعضی از این بچه ها هیچکی رو ندارند… اونایی که رفتند وقتی برگردند شروع می کنن از خاطرات شب عید و تعطیلات نوروزی شون گفتن… من اینجا موندم که با بچه هایی که هیچکی رو ندارند بازی کنم، باهاشون غذا بخورم، بریم تفریح کنیم و … تا وقتی اونا برگشتند و از خاطراتشون گفتند، اینا هم خاطره ای برای گفتن داشته باشند و خجالت زده و دلگیر نشن …

بازدیدها: 128

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

14 − ده =

فهرست