علیرضا تنها از دار دنیا همین یک دوچرخه را داشت.

حتی حقوقش هم مال خودش نبود.

آخر ماه که می شد می گفت دو سه هزار تومان به من می دهی؟

می گفتم شما که خرجی نداری پس حقوقت را چه می کنی؟

جوابش کوتاه بود: «حقوق من صاحب دارد.» علیرضا حقوقش را به محض این که دریافت می کرد بین فقرا تقسیم می کرد.

خاطره ای از زندگی شهید تفحص علیرضا شهبازی

منبع: روزنامه ی خراسان به نقل از مادر شهید

بازدیدها: 73