بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا اباصالح المهدی

عجل الله تعالی فرجه الشریف

زمان محقّق اردبیلی در نجف مرسوم بوده هر کس نان خودش را در خانه خود تهیّه می کرده است، مرحوم اردبیلی هم مقداری گندم و آرد در منزلش برای معیشت سالیانه داشت اواخر سال مصادف با قحطی جنس شد جناب اردبیلی هم بنا گذاشت به مواسات، خبر داد هر کس ندارد بیاید ما داریم، به مقدار مساوی تقسیم کرد مقداری هم به اندازه ی دیگران برداشت. اهل بیتش به او اعتراض کرد. که چرا زن و بچّه ات را گدا کردی در این هنگام سختی، اردبیلی را ناراحت کردند از نجف به کوفه رفت در مسجد کوفه معتکف شد، در ظرف این سه روز درب خانه ی اردبیلی را می کوبند عربی با باری آرد آمده می گوید مال اردبیلی است ایشان در مسجد کوفه است ظرف ها را پر کردند خوشحال شدند. پس از برگشتن اردبیلی خانواده اش می گوید آرد خوبی بود از کجا پیدا کرده بودید، پرسید کدام آرد؟ قصه را گفتند فهمید خدائی که وعده داده “ و ما انفقتم من شیئی فهو یخلفه” عوضش را داده است چنین است معامله الهی شواهد فراوان است، از موضوعات قرآن مجید است تخلّف پذیر نیست مگر وقتی شرطش نباشد.

منابع:

اخلاص و انفاق- دستغیب،ص ۱۵۷

بازدیدها: 80

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

سه × 2 =