اسحاق نوبختى گفته است: مردى خدمت امام رضا علیه السلام رسید و عرض کرد، «به اندازه شأن خودت به من احسان کن»، «فرمود بدین مقدار قدرت ندارم.»

عرض کرد: «پس به مقدار شأن من بده.»
فرمود: «این مقدار امکان دارد.»
آن گاه به غلام خود دستور داد دویست دینار به آن مرد بدهد.
امام رضا علیه السلام در خراسان، در روز عرفه، مجموع اموال خود را در راه خدا انفاق کرد.
فضل بن سهل عرض کرد: «این بخشش شما به صلاح نبود و زیان دارد.»
فرمود: «زیان نیست، بلکه عین منفعت است. چیزى را که در راه خدا و به منظور پاداش اخروى داده مى‏شود، زیان به شمار نیاور.» «۱»

بازدیدها: 104

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

20 − دو =